Στη νίκη του Ολυμπιακού επί της Ντόρτμουντ, πάντως, για εμένα υπάρχει μια τριπλή δικαίωση του Λίνεν! Όχι, δεν τρελάθηκα, απλώς θεωρώ ότι κάποια πράγματα, όταν έχουμε την άνεση του… χώρου, αλλά και του… χρόνου, πρέπει να τα επισημαίνουμε. Όχι τίποτ’ άλλο, για να ξέρουμε και τι μας γίνεται.
Κεφάλαιο πρώτο, Χοσέ Χολέμπας. Ποιος θα ξεχάσει τι είχε ακουστεί και τι είχαμε γράψει όταν ο Λίνεν τον ζητούσε στην ομάδα; Περί… μίζας ουκ ολίγα, αλλά σήμερα, ο Έλληνας και τυπικά σε λίγες ημέρες αριστερός μπακ, τα έχει… δείξει. Άπαντες του βγάζουν το καπέλο, γιατί ήρθε με μεγάλη καχυποψία, αντιμετωπίστηκε «περίεργα», αλλά όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, κάθε άλλο… Πίστεψε στις δυνατότητές του, έκανε αυτό που έπρεπε και κερδίζει πλέον τον σεβασμό όλων. Με το σπαθί του ο Χολέμπας, κέρδισε και τον Βαλβέρδε που δεν είναι ψέμα πως… κοίταζε κι αλλού.
Κεφάλαιο δεύτερο, Ράφικ Τζιμπούρ. Ο Αλγερινός ποδοσφαιριστής είναι μια ειδική περίπτωση. Μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα μέσα στο γήπεδο, αλλά μπορεί να… παρεξηγηθεί και να «σκαλώσει» με το παραμικρό. Θέλει μια διαφορετική μεταχείριση, αυτή είναι η αλήθεια. Από τον Γενάρη του 2007 έως το καλοκαίρι του 2008, ο Λίνεν έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να αλλάξει ο Τζιμπούρ. Εκεί που νόμιζες πως θα βγάζει μια «προβληματική» εικόνα και με φθίνουσα πορεία στην καριέρα του, στη Νέα Σμύρνη υποστηρίζουν πως ο Λίνεν τον… ανέστησε. Δεν είναι ψέμα και γι’ αυτόν μιλούσε πάντα με τα καλύτερα λόγια.
Κεφάλαιο τρίτο, Γιάννης Μανιάτης. Πόσοι, αλήθεια, δεν είχαν πει ότι είναι εξαιρετικός για τον Πανιώνιο, αλλά «λίγος» για τον Ολυμπιακό; Ο Μανιάτης, κόντρα στην Ντόρτμουντ βοήθησε πολύ. Έπαιξε τη θέση του δεξιού μπακ όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα να απελευθερώσει και τον Μοντέστο στα χαφ. Ο Λίνεν κατ’ επανάληψη τόνιζε πως ο Μανιάτης μπορεί να αγωνιστεί σε μεγάλη ελληνική ομάδα. Ήταν από τους ανθρώπους που του έδειξαν εμπιστοσύνη. Όχι στη… θεωρία, αλλά στην πράξη. Τα αποτελέσματα, τα βλέπετε άπαντες…
Χολέμπας, Τζιμπούρ και Μανιάτης, έτσι, αποτελούν την τριπλή δικαίωση του πρώην προπονητή του Ολυμπιακού. Και επαναλαμβάνουμε, μπορεί ο Λίνεν να μην… τον είχε τον «ερυθρόλευκο» πάγκο, αλλά σε βάθος χρόνου, δικαιούται κι αυτός να πιστώνεται κάτι.
Α! Κι επειδή πολλοί μπορούν να μου παρεξηγηθούν και να μου… χρεώσουν ότι γράφω για τον Λίνεν και όχι για τον Βαλβέρδε, απλώς θα σχολιάσω κάτι. Ο Βαλβέρδε με την Ντόρτμουντ, ήταν ο προπονητής που θέλουμε να βλέπουμε. Το διάβασε και το χειρίστηκε άψογα. Με διαφορά το καλύτερό του κοουτσάρισμα φέτος.
*** Οι περιπτώσεις Χολέμπας, Τζιμπούρ και Μανιάτη και η πίστη του Γερμανού κόουτς.
*** Το ματς με την Ντόρτμουντ, αναμφισβήτητα το καλύτερο κοουτσάρισμα του Βαλβέρδε.
*** Καλά πάμε… Γράψαμε ιστορία. Νεκρός κατά τη διάρκεια των επεισοδίων. Και δεν έχει σημασία, κύριοι, αν ήταν από ανακοπή ή από την πέτρα. Απλά ντροπή. Τι να πει κανείς. Συλλυπητήρια στην οικογένειά του!
*** Μεγάλο τραγούδι έχει πει αυτός ο γίγαντας ο Μηλιώκας. «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες, να δεις που κάποτε θα μας πούνε και χαζούς», οι στίχοι. Η μαγκιά, όμως, είναι να μη μας περνάνε για μαλάκες!
*** Επαναλαμβάνω. Πολύ δύσκολο το ματς της Κυριακής με τον Πανιώνιο. Και δεν θέλω να σκέφτομαι εικόνα… υπεροψίας και στιλ όπως αυτό με την ΑΕΚ. Σοβαρότητα και συγκέντρωση για ένα σπουδαίο «διπλό» θέλουμε…
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 21/10/2011).
