Ήταν μια ποδοσφαιρική εμπειρία με έντονη ένταση, ιστορική σημασία και φυσικά… πολύ Γιαμάλ.
Η αναμέτρηση ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη για την εξέλιξη της La Liga. Η Εσπανιόλ «καιγόταν» για ένα θετικό αποτέλεσμα ώστε να αποφύγει τον υποβιβασμό 3 αγωνιστικές πριν το τέλος , ενώ η Μπαρτσελόνα, με νίκη, θα εξασφάλιζε μαθηματικά το πρωτάθλημα – και μάλιστα μέσα στην έδρα της μισητής συμπολίτισσας. Η ατμόσφαιρα ήδη από νωρίς «μύριζε» ντέρμπι.
Από τον σταθμό στο γήπεδο
Ξεκινώντας από την στάση του μετρό την εμβληματική Sagrada Familia , μέσα στο βαγόνι, οι συζητήσεις πρόδιδαν την αναμονή για το μεγάλο παιχνίδι. Η φράση «Σήμερα παίζει ο Γιαμάλ» αιωρούνταν στον αέρα, συνοδευόμενη από την ελπίδα και την αγωνία για την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Μπαρτσελόνα ( ήθελε απλά μια νίκη ) .
Κατεβαίνοντας από τον σταθμό του μετρό Cornellà Centre, η διαδρομή των περίπου 800 μέτρων προς το RCDE Stadium (ή αλλιώς «Εστάδι Κορνεγιά», που η UEFA το 2010 είχε αναδείξει ως το καλύτερο στην Ευρώπη) ήταν ιδανική για να νιώσεις την ένταση και τη σημασία του αγώνα.
Από παντού ξεχύνονταν φίλαθλοι της Εσπανιόλ, ντυμένοι στα μπλε, τραγουδώντας και πίνοντάς μπύρες , φορώντας retro φανέλες με ονόματα από το παρελθόν Ταμουδό, Ριέρα, Ντε Λα Πένια παίκτες που είχαν οδηγήσει την ομάδα στον τελικό του UEFA το 2006/07 με προπονητή τον Βαλβέρδε .
* Είσοδος στο γήπεδο της Εσπανιολ
Η είσοδος στο γήπεδο και το ζέσταμα
Το γήπεδο από έξω ήταν εντυπωσιακό, από μέσα μου θύμισε έντονα το «Καραϊσκάκης» με τον Old School χορηγό της Εσπανιολ την Kelme να ειναι σε αρκετά σημεία του γηπεδου – η ακουστική ήταν απίστευτη. Καθίσαμε στο πάνω διάζωμα θυρα 85-86 και περιμέναμε να δούμε το νέο αστέρι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου: τον Γιαμάλ, που μόλις μια εβδομάδα πριν είχε κάνει... όργια απέναντι στη Ρεάλ με 4-3 .
Να θυμίσω ότι το καλοκαίρι του 2024 έγινε πρωταθλητής Ευρώπης με την Ισπανία και στα ημιτελικά έβαλε ένα πανέμορφο γκολ με την Γαλλία το οποίο αναδείχθηκε και το κορυφαίο της διοργανώσεις .
Η παρέα και το κλίμα στην Μπαρτσα και η φάση που το εκανε 3 φορες στην προθέρμανση
Η Μπαρτσελόνα μπήκε για ζέσταμα και έγινε χαμός: γιούχα, αλλά και χειροκροτήματα – ακόμη και από φίλους της Εσπανιόλ – ειδικά για τον Γιαμάλ. Η αύρα του Λαμιν του Λεβαντόφσκι του Πεδρι απλωθηκε στο γήπεδο. Δεν άντεξα: κατέβηκα όσο πιο κοντά μπορούσα και παρακολούθησα σχεδόν όλο το ζέσταμά τους.
Το κλίμα στην ομάδα της Μπάρτσα ήταν πραγματικά οικογενειακό. Ο Pedri, ο Gavi, ο Dani Olmo και ο Fermín López γελούσαν και αστειεύονταν μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του ζεστάματος εκαναν πασουλες , τακουνάκια σε χαλαρούς ρυθμούς .
Ο Λεβαντόφσκι – που φέτος έχει ήδη πετύχει 40 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις ( ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα με 42 γκολ) – περνούσε από κοντά τους, τους πείραζε και συμμετείχε στο χαλαρό κλίμα. Κι εκεί, ανάμεσά τους, ο Γιαμάλ. Ακόμα και με χαλαρούς ρυθμούς έκανε πράγματα που βλέπεις μόνο σε highlight. Τα σουτ του; Σχεδόν όλα πήγαιναν τηλεκατευθυνόμενα στο «γάμα».
Τρεις φορές επανέλαβε, με απίστευτη άνεση, την ίδια κίνηση με την οποία σκόραρε κόντρα στη Γαλλία στο euro 2024 . Οι δύο κατέληξαν στα δίχτυα, η τρίτη στο οριζόντιο δοκάρι μετά απο απόκρουση του Σέζνι . Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια – ήταν κάτι που απλά δεν βλέπεις κάθε μέρα. Ο Pedri δεν σταματούσε να τον πειράζει, να γελάει μαζί του.
Σε μια στιγμή, ο Γιαμάλ έκανε "ποδιά" σ’ ένα μέλος του προπονητικού τιμ που είχε την ατυχία να περάσει δίπλα του μαζεύοντας μπάλες. ακούστηκε ενα "οοοοο" και ξέσπασαν σε γέλια κάποιοι φίλαθλοι . Ήταν χαλαροί, ενωμένοι, και ο Γιαμάλ έδειχνε να το απολαμβάνει .
Συνεχίζω να παρακολουθώ το ζέσταμα, σχεδόν μαγεμένος, δεν θέλω να τελειώσει.
Λίγο μετά, κάνει την κλασική του πάσα με το εξωτερικό, ανταλλάσσουν πάσες με τον Πέδρι στα 20 μέτρα . Κατευθείαν μου ήρθε στο μυαλό εκείνη η τρελή ασίστ που είχε δώσει στον Ραφίνια, στο ματς με τη Μαγιόρκα, αρχές Δεκέμβρη
Λίγο πριν μπουν στα αποδυτήρια ο Γιαμάλ και ο Ραφίνια στέκονται αντικριστά, σε κοντινή απόσταση, και πασάρουν ο ένας στον άλλο… στον αέρα. Η μπάλα δεν ακουμπά ποτέ το έδαφος , λες και υπακούει μόνο σ’ αυτούς. Κοντρόλ με το στήθος, πάσες με το τακουνάκι, το γόνατο, το κεφάλι. Ένα μικρό παιχνίδι μαγείας, πριν ολοκληρώσουν το ζέσταμα τους .
Ο αγώνας ξεκίνησε η Μπαρτσελόνα του Χάνσι Φλικ κατεβηκε με τους Σέζνι, Αραούχο (50’ Κουμπαρσί), Μαρτίν (46’ Μπαλντέ), Έρικ Γκαρσία, Κρίστενσεν, Πέδρι, Ντε Γιονγκ, Όλμο, Ραφίνια, Γιαμάλ, Λεβαντόφσκι (64’ Φερμίν) , έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις της.
Ο Φρένκι Ντε Γιονγκ και ο Πέδρι λειτουργούσαν σαν δίδυμοι «εγκέφαλοι» στη μεσαία γραμμή, δίνοντας ρυθμό και έμπνευση σε κάθε επίθεση.
Οι συνδυασμοί τους ήταν γρήγοροι, σχεδόν χορευτικοί. Και κάθε φορά που η μπάλα έφτανε στα πόδια του Γιαμάλ, το γήπεδο κρατούσε την ανάσα του. Δεν ήξερες τι να περιμένεις — κι ακριβώς γι’ αυτό δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του. Είχα να νιώσω τέτοιο δέος από τότε που ο Ντέιβιντ Μπέκαμ είχε έρθει στην Ελλάδα, τον Οκτώβρη του 2001, σε εκείνον τον αγώνα του ΟΑΚΑ απέναντι στον Ολυμπιακό (0-2 το σκορ, με τον ίδιο να σκοράρει).
«Είναι αδιανόητο το πόσο διαφορετικό είναι να βλέπεις τον Γιαμάλ από κοντά σε σχέση με την τηλεόραση. Ο χειρισμός της μπάλας, οι κινήσεις του μέσα στο γήπεδο είναι εξωπραγματικές. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται κάθε φάση, που αλλάζει πλευρά με μια μακρινή πάσα, που επιχειρεί λόμπες προς το αντίπαλο τέρμα ή που εκτελεί το ένα-δύο με τους συμπαίκτες του με αστραπιαία ταχύτητα, δείχνουν ότι βρίσκεται σε άλλο επίπεδο.»
Σε μια φάση, γίνεται πάσα στον Γιαμαλ λίγο έξω από την περιοχή· με μια κίνηση κάνει μια λόμπα που περνάει ελάχιστα άουτ. Η Εσπανιόλ είχε διαρκώς 2-3 παίκτες πάνω του, αλλά ο Γιαμάλ τους άφηνε πίσω με απίστευτη ευκολία, ντριμπλάροντάς τους σαν να παίζει σε προπόνηση. Κι όμως, παρά την κυριαρχία της Μπάρτσα, το πρώτο ημίχρονο έκλεισε στο
0-0.
Στο 21ο Λεπτό ... χειροκροτούσαν οι αναπληρωματικοί της Μπράτσα !
Στο 21ο λεπτό του αγώνα, ολόκληρο το γήπεδο ξαφνικά άρχισε να χειροκροτά δυνατά και ασταμάτητα. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν πως συμμετείχαν ακόμα και οι αναπληρωματικοί της Μπαρτσελόνα.
Αργότερα έμαθα πως πρόκειται για μια καθιερωμένη στιγμή ( κάθε φορά στο 21 λεπτό σε κάθε αγώνα ) στη μνήμη του Ντάνι Χάρκε, του αδικοχαμένου αρχηγού της Εσπανιόλ, που φορούσε το νούμερο 21 και έφυγε από την ζωή το 2009 στην καλοκαιρινή προετοιμασία της ομαδας .
Η μνήμη του έχει ξεπεράσει τα όρια του ποδοσφαίρου. Το 2010, στον τελικό του Μουντιάλ, ο Ινιέστα αφιέρωσε το γκολ του στον Χάρκε, αποκαλύπτοντας μπλουζάκι με το όνομά του. Και το 2015, όταν η Εσπανιόλ έχανε 0-2 απο την Μπαρτσελόνα στο γηπεδο της , ο Γκουαρντιόλα έκανε αλλαγή ( όχι τυχαία ) τον Ινιέστα στο 87ο λεπτό.
Όλο το γήπεδο της Εσπανιολ (Κορνεγιά) τον χειροκρότησε .
Επανέρχομαι στον αγώνα
Η Εσπανιόλ προσπάθησε να απαντήσει με κάποιες αντεπιθέσεις, αλλά ο Σέσνι –ψύχραιμος και σταθερός– φρόντισε να κρατήσει ανέπαφη την εστία του.
Ο Σταρ των γηπεδούχων Χάβι Πουάδο βρέθηκε μακριά από τον καλό του εαυτό και δεν βοήθησε αρκετά την Εσπανιολ σε κάποια φάση στο πρώτα λεπτά χόρεψε τους αμυντικούς της Μπάρτσα μπροστά μας ( στην κερκίδα που καθόμασταν ) και εχασε ένα πολύ καλό τετ α τετ, πολύ ποιοτικός παίκτης στα 26 του αλλα κατα την διαρκεια του αγωνα δεν εκανε κατι αλλο σχεδόν πέρασε απαρατήρητος , σίγουρα έπαιξε ρολο οτι ήταν καλα κλεισμένος απο τον 17 χρονο Κουμπαρσί και γενικά την άμυνα της Μπαρτσελόνα .
Ήμασταν εκεί όταν ζωγράφισε μπροστά στα μάτια μας
Η Μπάρτσα στο δεύτερο ημίχρονο επιτίθεται προς την πλευρά της κερκίδας όπου καθόμαστε, κι έτσι ετοιμαζόμαστε να απολαύσουμε από κοντά στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας από την Μπαρτσελόνα και τον Γιαμαλ.
Οι μπλαουγκράνα μπαίνουν με έντονη επιθετικότητα, με τον Γιαμαλ να έχει "πατήσει το γκάζι". Κάθε επαφή του με την μπάλα μοιάζει με έργο τέχνης — ντρίμπλες, πάσες, ακόμα και αμυντικές επιστροφές, όλα εκτελεσμένα με εντυπωσιακή άνεση.
Μέσα σε αυτό αυτό το κύμα επιθετικότητας , γίνεται μια εξαιρετική πάσα στον Λεβαντόφσκι, ο οποίος σουτάρει με τη μία, στέλνοντας την μπάλα ελάχιστα άουτ, στο '44 πάλι ο ίδιος μετά από ένα κοντρόλ με το στήθος που κάνει σουτάρει με την μια η μπάλα για λίγο αουτ .
* Ο Γιαμαλ σε αμυντική βοήθεια υπο τις οδηγίες του Φλικ
Φτάνουμε στο το 53ο λεπτό. το οποιο θα το θυμάμαι για παντα . Ο Ντάνι Όλμο είναι κοντά στο κόρνερ, κάνει Δύο, Τρία "Ποδαρακια" με την μπαλα στα ποδια και πασάρει στον Γιαμάλ στα πλάγια.
Με μια εκρηκτική κίνηση, ο Γιαμάλ αρχίζει το δικό του σόου, προσπερνώντας δύο, τρεις αντιπάλους με εναν μεγαλο διασκελισμό δεν τον σταματάει κανείς. Βρίσκει το χώρο, σημαδεύει και... μπαμ! Σουτάρει! Μια φάση καρμπόν με το επικό γκολ του απέναντι στη Γαλλία, στα ημιτελικά του Euro 2024. Και ναι, η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα!
Μια παγωμένη σιγή απλώνεται στο στάδιο, Σαν να πάτησε κάποιος το pause στον χρόνο.
Οι φίλοι της Εσπανιόλ με το στόμα ανοιχτό. Εμείς; Απλώς κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Δεν το χωράει το μυαλό αυτό που μόλις είδαμε. Μαγεία. Ένα γκολ-ποίημα. Κι εκείνος, μπροστά μας, κάνει το γνωστό του πανηγυρισμό — γλώσσα έξω, χέρια ανοιχτά .
Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν πως στην ίδια κερκίδα συνυπήρχαν οπαδοί της Εσπανιόλ και της Μπαρτσελόνα, χωρίς να σημειωθεί το παραμικρό. Μια εικόνα σπάνια για τα δεδομένα του ποδοσφαίρου ειδικά στην Ελλάδα .
Τελικο αποτελεσμα και τα νερα της ΕΣΠΑΝΙΟΛ
Η Μπάρτσα μετά το γκολ απογειώθηκε. Το τελικό 0-2 στο 95 μετά από ασίστ του Γιαμαλ σήμαινε πως εξασφάλισε μαθηματικά το πρωτάθλημα. Για να τους «χαλάσει» τη γιορτή, η διοίκηση της Εσπανιόλ άνοιξε τα ποτιστικά νερά του γηπέδου αμέσως μετά το σφύριγμα της λήξης ετσι ωστε να μην πανηγυρίσουν .!
Ο Γιαμάλ, στα 17 του, δεν είναι απλά το μέλλον… είναι ήδη εδώ. Είναι το τώρα. Μπροστά στα μάτια μου, πέτυχε ένα γκολ που θα μείνει για πάντα στα highlights της καριέρας του – το γκολ που σφράγισε το πρωτάθλημα για την Μπάρτσα, μέσα στην έδρα της Εσπανιόλ. Δεν ήταν απλώς μια ωραία φάση… ήταν μια στιγμή που θα τη θυμάμαι μια ζωή.
Vamos Barca
Τα Highlights του αγώνα από το κανάλι της Nova στοYoutube
όπως λέει και ο δημοσιογράφος που κάνει την περιγραφή του αγώνα "Το έχει κάνει άπειρες , Όλοι ξέρουν τι θα κάνει, κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει"
Επιμέλεια θέματος Shark24 οι φωτογραφίες και τα Video είναι απο το προσωπικό μου αρχείο .
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...!
